رمان فرزند من داستان دختری به نام "باران" را روایت می‌کند که از همان ابتدای تولد مادر خود را از دست داده و با پدرش، اردلان، زندگی می‌کند. زندگی او تا زمانی که فرد جدیدی وارد آن می‌شود، عادی و بی‌خبر از رازهایی است که در دلش نهفته است. ورود این فرد باعث برملا شدن حقایقی می‌شود که زندگی باران را به کلی تغییر می‌دهد. این رمان ترکیبی از ژانرهای عاشقانه، پلیسی و طنز است که با داستانی جذاب و پر از پیچیدگی‌های روان‌شناختی، خواننده را درگیر خود می‌کند. از کشمکش‌های داخلی شخصیت‌ها تا اتفاقات پیش‌بینی‌نشده، "فرزند من" داستانی است که باید خوانده شود.

رمان شاهین سرخ داستانی هیجان‌انگیز و پر از رمز و راز است که حول نفوذ به یکی از بزرگ‌ترین باندهای قاچاق مواد مخدر در ایران می‌چرخد. این باند تحت ریاست شاهین خسروی، مردی خبره و کارکشته در دنیای جنایت، هفت سال است که در حال فعالیت است. برای مختل کردن این فعالیت‌ها و از بین بردن شبکه قاچاق، دو نفر از بهترین اعضای دایره نیروهای مبارزه با مواد مخدر تصمیم می‌گیرند به داخل باند نفوذ کنند. این دو مأمور، که در دل یک دنیای پرخطر و پیچیده قرار می‌گیرند، نه تنها با جنایتکاران بی‌رحم روبه‌رو هستند، بلکه درگیر روابط پیچیده و احساسی می‌شوند که تهدیدی جدی برای موفقیت ماموریت‌شان به شمار می‌رود. در این میان، ابهام‌های زیادی در مورد وفاداری‌ها و هدف‌های واقعی افراد وجود دارد.

که دلربا و معراج به هم رسیدن و دوسال بعد، دلربای ما 5 ماهه باردار بود و در عشق و آرامش کامل به سر می‌بردند اما…طوفان دیگری در راه است… ققنوس با رنگ و بوی اربابی بی رحم به خونخواهی آمده و حالا در کمین زوج عاشق داستان ماست…

مهران جم سرگرد خشنی که به دلیل به قتل رسیدن نامزدش لیا؛ در پی گرفتن انتقام و رسیدن به قاتل پا به سالن زیبایی مهکام می ذاره! مهکام دختری جسور و خود ساخته که گذشته ای پنهان دارد و این نقطه ضعف راه ورود سرگرد به دنیای خاکستری دختر جوان می شه!مهکام متهم به قتل و سرگرد تشنه ی انتقام... راه این دو نفر به کجا ختم می شود؟ مرگ؟ یا عشق؟

اگر خورشید تابنده است و مهتاب تابان، پس چه شد که ایزد دادار سرنوشت تابان مارا بی تاب نوشت؟؟! دختری از دیار ندانسته های مجهول و دانسته های بی راه‌حل؛ گویی ایکس(x) زندگی اش را در دیار ابهامات ابدی و لاینحل قلم زده بودند که هرچه فرمول زندگی را اثبات می‌کرد، سرنوشت رویش خودکار قرمز می‌کشید. تابانی که طعم تلخ و گَس انتقام ندانسته، بی فروغش می کند و جنس خوب شیطنت هایش شفق قطبی روزگار سیاه شکنجه گرش می شود! مگر داریم که شکنجه‌گر دلش نرم شود؟ مگر داریم عشقی از سر انتقام، نه شاید هم انتقامی از سر عشق؟! به یاد حرف دردناک تابان که می گفت: ما نسل بدبختی هستيم؛ دست‌مان به مقصر اصلی نمی‌رسد، از همديگر انتقام می‌گيريم!!!